Ο Μανώλης Γλέζος έφυγε από τη ζωή μετά από 98 χρόνια ακατάπαυστης πάλης στις πρώτες γραμμές. Ένας αιώνας ταυτισμένος με τους αγώνες του λαού για δημοκρατία, ελευθερία, δικαιοσύνη.
Η πορεία του Μανώλη Γλέζου συμβάδισε με την κοινωνική και πολιτική ιστορία του λαού μας, με τις μεγαλειώδεις στιγμές, τους μακρόχρονους αγώνες, τις αντιφάσεις, τις υποχωρήσεις, την επιμονή, την τιμιότητα και την ανυποχώρητη πίστη στην κοινωνική και πολιτική ανατροπή.
Οι δεκαετίες του 30 και του 40 βρήκαν το Μανώλη Γλέζο στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στο φασισμό του Μεταξά, στην ναζιστική κατοχή των ναζί, στο εμφυλιακό και μετεμφυλιακό κράτος. Πάλεψε μέσα από τις γραμμές της ΟΚΝΕ, του ΕΑΜ νέων, της ΕΠΟΝ, του Ριζοσπάστη. Για τη δράση του κυνηγήθηκε, φυλακίστηκε, βασανίστηκε, εξορίστηκε, καταδικάστηκε σε θάνατο δύο φορές, αλλά νίκησε. Υπήρξε ηγετικό στέλεχος της ΕΔΑ, ακόμα και μέσα από τη φυλακή, βουλευτής και πρεσβευτής του αγώνα του ελληνικού λαού για ελευθερία, δημοκρατία, αμνηστία σε ολόκληρο τον κόσμο, μέσα από τη δράση του και τα γραπτά του. Η Σοβιετική Ένωση τον αναγνώρισε ως έναν από τους κορυφαίους μαχητές της παγκόσμιας Ειρήνης το 1962 απονέμοντάς του βραβείο Λένιν. Ήταν δε μεταξύ των πρώτων που συνέλαβε, φυλάκισε και εξόρισε η Δικτατορία, γιατί ήταν απολύτως επικίνδυνος για αυτήν, αφού η διεθνής του αναγνώριση και απήχηση τον είχε ήδη μετατρέψει σε σύμβολο αγώνα για τον δοκιμαζόμενο για ακόμη μία αφορά ελληνικό λαό. Πάντα συνεπής στον αγώνα για την υποστήριξη των πολιτικών κρατουμένων, το 1977, ο Μανώλης Γλέζος εκφώνησε τιμητικά το πρώτο επικήδειο στην κηδεία των ηγετών της RAF, Αντρέας Μπάαντερ, Γκούντρουν Έσλιν και Γιαν Καρλ Ράσπε.
Η μεταπολίτευση τον βρήκε να συνεργάζεται με το ρεύμα του ΠΑΣΟΚ για λίγα χρόνια, ωστόσο, ακόμη και τότε, η δράση και οι επιλογές του (τοπική αυτοδιοίκηση, αμεσοδημοκρατικοί θεσμοί, υποστήριξη πολιτικών κρατούμενων σε όλη την Ευρώπη) τον κράτησαν από την πλευρά του λαού. Στη συνέχεια μέσα από τα σχήματα του Συνασπισμού και του ΣΥΡΙΖΑ υπηρέτησε με τις ίδιες αξίες τόσο στην τοπική αυτοδιοίκηση όσο και στη Βουλή και την Ευρωβουλή, τα δημοκρατικά δικαιώματα, τις ελευθερίες, τα συμφέροντα των εργαζόμενων, τα δίκαια του ελληνικού λαού.
Η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ τον βρήκε για ακόμη μία φορά στην πρώτη γραμμή της αριστερής αντιπολίτευσης, της θεμελιώδους διαφωνίας με την προδοσία του λαού, της αριστερής ρήξης με την νεοφιλελεύθερη προσαρμογή του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Μανώλης Γλέζος, χωρίς δισταγμούς, τοποθετήθηκε ξανά υπέρ των δικαιωμάτων του λαού, αποχωρώντας από τον ταχύτατα μεταλλασσόμενο ΣΥΡΙΖΑ, μένοντας ενεργός στην πολιτική πάλη και δικαιώνοντας για μια ακόμα φορά όλη την πολιτική του διαδρομή. Βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της Λαϊκής Ενότητας, από το μετερίζι της οποίας έδωσε ακόμη μία μεγάλη πολιτική μάχη από το 2015 και μετά, όντας ήδη 93 ετών, πρώτος στο ψηφοδέλτιο επικρατείας στις εκλογές του Σεπτέμβρη 2015. Τα τελευταία χρόνια τον βρήκαν ενεργό στις μάχες ενάντια στην κρατική καταστολή και τις διώξεις αγωνιστών, ενώ δεν έπαψε να παλεύει για μια ριζοσπαστική αριστερά που θα υπηρετεί τα συμφέροντα και τους αγώνες του λαού.
Ο Μανώλης Γλέζος είναι ένα ζωντανό σύμβολο ακατάπαυστου αγώνα στην ψυχή των αγωνιστών, των αριστερών, των κομμουνιστών. Η εικόνα του ορθού και ακλόνητου Μανώλη απέναντι στα δακρυγόνα των ΜΑΤ πριν λίγα μόλις χρόνια, η εικόνα του με την υψωμένη γροθιά στο Πολυτεχνείο, είναι τα στιγμιότυπα που, στα στερνά του χρόνια, τίμησαν την αιώνια νιότη του.
Το κουρελιασμένο πανί με τη σβάστικα που κατέβηκε από την Ακρόπολη θα στέκει πάντοτε για τον ελληνικό λαό, πλάι στις μεγάλες στιγμές της Αντίστασης, της ΕΑΜικής εποποιίας, πλάι στον αγώνα των λαών ενάντια στο φασισμό, για ένα καλύτερο, ευτυχισμένο αύριο.
Ο Μανώλης Γλέζος έφυγε από τη ζωή αλλά στον αιώνα της ζωής του νίκησε το θάνατο.
ΑΝΤΙΟ ΣΥΝΤΡΟΦΕ.
