Της σύνταξης
Η συγκυρία χαρακτηρίζεται από την ψήφιση νέων μνημονιακών μέτρων και την εφαρμογή των ήδη ψηφισμένων· μέτρων που καθηλώνουν τις συνθήκες εργασίας και διαβίωσης της πλατιάς πλειοψηφίας των εργαζόμενων χωρίς ασφαλώς να υφίσταται κάποιος πραγματικός ορίζοντας υπέρβασης της κρίσης και πολλώ μάλλον των νέων συνθηκών εργασίας και οικονομικής επισφάλειας που έχει καθιερώσει το πολυετές μνημονιακό καθεστώς. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ αναλαμβάνει δε την υλοποίηση των πιο στρατηγικών όψεων της αστικής και ευρωενωσιακής στρατηγικής για τον ελληνικό κοινωνικό σχηματισμό που βασίζονται στη νεοφιλελεύθερη εμβάθυνση με τη μορφή των μετασχηματισμών- σοκ. Τέτοιες στρατηγικές τομές αποτελούν οι ιδιωτικοποιήσεις, η παράδοση των ελεύθερων χώρων στην ιδιωτική επενδυτική πρωτοβουλία καθώς και η καθίζηση του λαϊκού εισοδήματος, με έμφαση στα νέα μικροαστικά στρώματα, για τα οποία εφαρμόζονται πολιτικές συμπίεσης και ταχείας «εκκαθάρισης» με τη φορολογική και ασφαλιστική μεταρρύθμιση.
Παρά την επέκταση της λαϊκής δυσαρέσκειας, το πολιτικό σκηνικό παρουσιάζει εμμένοντα σημεία σταθεροποίησης. Αυτό δεν σημαίνει, ασφαλώς, ότι δεν μεταβάλλεται, αντίθετα παρατηρείται η ταχεία αποδιάρθρωση των κοινωνικών εκπροσωπήσεων του ΣΥΡΙΖΑ και του κυβερνητικού κέντρου. Σημαίνει, όμως, ότι η αυτή η κινητικότητα στις εκπροσωπήσεις δεν τροφοδοτεί, ως επί το πλείστον, μια κοινωνική δυναμική που μπορεί να εμφανιστεί άμεσα στο πολιτικό επίπεδο υπό το πρίσμα των συμφερόντων των εργαζόμενων τάξεων, έστω και έμμεσα. Αντίθετα, είτε σηματοδοτεί τη συγκρότηση και σταθεροποίηση του συντηρητικού πολιτικού μπλοκ με κέντρο τη ΝΔ είτε (περισσότερο) την κοινωνική απάθεια.
Στο πλαίσιο αυτό οι δυνάμεις της αριστεράς επιζητούν δρόμους σύνδεσης με τα πλατιά πληττόμενα στρώματα. Οι διεθνείς εξελίξεις είτε σε επίπεδο ΕΕ (όπως με τις εξελίξεις μετά το Brexit) είτε σε επίπεδο ΗΠΑ (Τραμπ) αναδεικνύουν, με τις εκάστοτε ιδιαιτερότητες του ειδικού συσχετισμού δυνάμεων, ότι αφενός οι ενεργές κοινωνικές αντιθέσεις αποτελούν έδαφος πολιτικών ανατροπών ακόμη και στο έδαφος συσσωρευμένων κοινωνικών ηττών και αφετέρου ότι συχνά οι στιγμές ανατροπών σκοντάφτουν μπροστά στην έλλειψη αριστερής πρότασης και στρατηγικής. Το κεντρικό ερώτημα της πολιτικής συγκυρίας και με το όποιο θα καταπιαστεί κατά βάση το παρόν τεύχος της Αριστερής Συσπείρωσης είναι τα όρια και οι δυνατότητες της αριστεράς για την συγκρότηση μιας στρατηγικής που θα ενσωματώνει τη λαϊκή δυσαρέσκεια και θα τη μετασχηματίζει σε δύναμη ανατροπής. 100 χρόνια μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, το εγχείρημα της σύνδεσης των πραγματικών αναγκών των εργαζόμενων με μια αποφασιστική αριστερή στρατηγική παραμένει πρόκληση.
Ο Γιώργος Μελισσαρόπουλος γράφει αναλύει τα χαρακτηριστικά της εγχώριας και διεθνούς κοινωνικής και πολιτικής συγκυρίας
Ο Δημήτρης Σαραφιανός γράφει για τις προκλήσεις που θέτει το νέο μνημόνιο καθώς και για το χαρακτήρα της επιχειρούμενης συνταγματικής αναθεώρησης
Η Μαριάνα Τσίχλη αναλύει τις πολιτικές κατευθύνσεις που αναπτύσσονται στο πλαίσιο της ριζοσπαστικής αριστεράς και την προοπτική τους
Φιλοξενούμε άρθρο του Άρη Τόλιου για τα γήπεδα και το «λαϊκό αίσθημα» καθώς και για τις στρατηγικές του εγχώριου κεφαλαίου, του κράτους και της αριστεράς γύρω από το ζήτημα αυτό.
Οι Δέσποινα Κομπογιάννη, Αννέτα Σούλου και Βαγγέλης Καλλιντεράκης περιγράφουν τα χαρακτηριστικά της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης και του νομοσχεδίου Γαβρόγλου
Οι Βασίλης Κωνσταντέλλος και Βασίλης Λεκκός αναλύουν τα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών και τα συμπεράσματα που προκύπτουν για τους φοιτητικούς συλλόγους
Η Βασιλική Αθανασοπούλου και ο Σωτήρης Λαπιέρης γράφουν για τις πρόσφατες συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό της φοιτητικής αριστεράς και τα συνολικότερα ζητήματα που αυτές αναδεικνύουν
Στη συνέχεια, φιλοξενούμε κείμενο υπογραφών εκατοντάδων γυναικών, αγωνιστριών της αριστεράς, ενάντι στα περιστατικά έμφυλης βίας στο εσωτερικό του κινήματος, που σημειώθηκαν τους τελευταίους μήνες
Η Αναστασία Σταυροπούλου γράφει για τους σκληρούς αγώνες για τη χειραφέτησης των γυναικών στο πλαίσιο της ιστορίας του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος
Φιλοξενούμε μετάφραση του άρθρου του Perry Anderson «Γιατί το σύστημα μπορεί ακόμη να νικά» δημοσιευμένο στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας Le Monde Diplomatique. Μετάφραση Σωτήρης Λαπιέρης, Αναστασία Σταυροπούλου.
