H κατάρρευση του successstory και η αναμονή νέων μέτρων –πέρα απ’ αυτά που καθημερινά συντρίβουν τα δικαιώματα και τη ζωή της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας για την, με κάθε κόστος, εξυπηρέτηση των δανειστών και την παραμονή στην ευρωζώνη- επιτάσσουν την ανάγκη να αναδειχθούνακόμα πιο μεγάλοι και επίμονοι αγώνες για 
την ανατροπή της μνημονιακής πολιτικής, της κυβέρνησης και των πολιτικών εκφραστών της.
Στη σημερινή όμως περίοδο, που η αύξηση της ανεργίας και η κοινωνική χρεοκοπία στραγγαλίζουν τους εργαζομένους, χρειάζεται επιπλέον οι αγώνες αυτοί να συνδεθούν με μια άμεση πολιτική πρόταση εξόδου από την κρίση.
Με αυτά τα δεδομένα εμείς επιμένουμε στο δρόμο της μετωπικής συμπόρευσης των δυνάμεων που αναζητούν έναν άλλο δρόμο χωρίς ευρώ και μνημόνια, σε ρήξη με την ΕΕ και το μεγάλο κεφάλαιο, ντόπιο και ξένο. Ένας τέτοιος δρόμος μπορεί να ανοίξει εάν ευρύτερες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις προβάλλουν ένα μεταβατικό πρόγραμμα με βάση τους εξής άξονες:
-Kαταγγελία του μνημονίου και των δανειακών συμβάσεων. Κατάργηση όλων των μνημονιακών νόμων.
-Στάση πληρωμών και διαγραφή του χρέους.
-Έξοδο από το ευρώ και αποκατάσταση του εθνικού ελέγχου στη νομισματική και οικονομική πολιτική. Εθνικοποίηση των τραπεζών και των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας χωρίς αποζημίωση και με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο.
-Σχεδιασμό της οικονομίας με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες, με εργατικό και λαϊκό έλεγχο. Αναδιανομή εισοδήματος προς όφελος των εργαζόμενων.
-Διεύρυνση και ουσιαστικοποίηση της δημοκρατίας, της λαϊκής κυριαρχίας και των λαϊκών ελευθεριών.
-Την αναγκαία για την πραγματοποίηση αυτών των αλλαγών ρήξη και αποδέσμευση από την ΕΕ.
Το πρόγραμμα αυτό αποτελεί επαρκή βάση για την συγκρότηση μετώπου πάλης και διεκδίκησης της κυβέρνησης και της εξουσίας από μια συμμαχία των εργαζομένων με τη νεολαία, τη διανόηση και τις λαϊκές τάξεις που καταστρέφονται από την πολιτική των μνημονίων. Αυτό επιβεβαιώνεται με διάφορους τρόπους όλο αυτό το διάστημα.
Θεωρούμε ότι έχει υπάρξει τεράστια καθυστέρηση στην κατεύθυνση της συγκρότησης της Συμπόρευσης και την ευρύτερη αποδοχή της, καθώς παρά τα βήματα που έγιναν το προηγούμενο διάστημα σε συσκέψεις και συζητήσεις, δεν έχει πάρει ακόμη σάρκα και οστά η κεντρική πολιτική μετωπική συμπόρευση και δεν έχουν αναληφθεί πολιτικές πρωτοβουλίες. Ακόμα και η σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στις 3/10/2013 δεν έχει ακόμα καταλήξει καν σε μια κοινή δήλωση προθέσεων των δυνάμεων που συμμετείχαν σ’ αυτή. Η καθυστέρηση αυτή δεν επιτρέπει να αναδειχθεί πλήρως η δυναμική που θα μπορούσε να έχει ο πόλος μιας τέτοιας πραγματικά ριζοσπαστικής Αριστεράς, ιδίως σε μια εποχή που μαζί με τη διαμαρτυρία, διογκώνεται και η απονομιμοποίηση της ΕΕ και του ευρώ και είναι εμφανές ότι λείπει η Αριστερά που θα μπορούσε να εμπνεύσει τις λαϊκές τάξεις και να τους δώσει αυτοπεποίθηση.
Γνώμη μας είναι πως σήμερα έχει διαπιστωθεί μια βασική συμφωνία γύρω από το αναγκαίο μεταβατικό πρόγραμμα, την ανάγκη ρήξης με το ευρώ και την ΕΕ, την ολόψυχη στήριξη των αγώνων και της αντιφασιστικής πάλης, την αναζήτηση δρόμων ανατροπής και όχι «αναδιαπραγμάτευσης» και συνδιαχείρισης.
Στην κατεύθυνση αυτή συμβάλλουν όλες οι δημόσιες τοποθετήσεις που έχουν γίνει μέχρι τώρα (ΑΝΤΑΡΣΥΑ, προτάσεις Γ. Ρούση, Σχέδιο Β’) οι οποίες επιβεβαιώνουν και δεν αναιρούν τη δυνατότητα της συμπόρευσης.
Κανένα περιθώριο δεν υπάρχει για ερωτηματικά και καχυποψίες. Δεν πρέπει να υποτιμάμε την προωθητική δύναμη που θα έχει η ίδια η ανακοίνωση της «Συμπόρευσης» και η ανοιχτή πρόσκληση για τη στήριξή της.
Θεωρούμε πως πρέπει μέσα στις αμέσως επόμενες μέρες να συγκροτηθεί μια ομάδα επαφής και εργασίας όλων όσοι συμφωνούν σε αυτούς τους άξονες, προκειμένου να υπάρξει το ταχύτερο δυνατό μια κοινή δήλωση συγκρότησης μετώπου, συστράτευσης και αγώνα, προκειμένου οι δυνάμεις αυτές να συμμετάσχουν από κοινού σε όλες τις κοινωνικές και πολιτικές μάχες της επόμενης περιόδου, συμπεριλαμβανομένων των εκλογικών. Δεν υπάρχουν πια καθόλου περιθώρια για περαιτέρω χρονοτριβές, η κάθε καθυστέρηση μετράει εις βάρος των λαϊκών τάξεων. Η κάθε πολιτική δύναμη θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της.
Σε κάθε περίπτωση, όλες οι δυνάμεις να οργανώσουν την κοινή τους δράση στα επιμέρους κοινωνικά μέτωπα (εργατικό, αντιφασιστικό, αντιαυταρχικό κλπ).
Προς το σκοπό αυτό να αναληφθούν άμεσα μετωπικές πρωτοβουλίες:
– Για τη στήριξη της κλιμάκωσης και του συντονισμού των αγωνιστικών κινητοποιήσεων και την αντιφασιστική πάλη. Πρώτο βήμα θα μπορούσε να είμαι μια κοινή ανακοίνωση για την απεργία της 6ης Νοεμβρίου
– Για την προώθηση μαζικών πρωτοβουλιών ενάντια στην ΕΕ και το ευρώ, ενόψει και της ελληνικής προεδρίας της ΕΕ
– Για τη συγκρότηση ενός ευρύτερου ενωτικού αντιφασιστικού και αντιαυταρχικού μετώπου, ώστε με τη μαζική και συστηματική δράση του κινήματος και της Αριστεράς να τσακίσουμε τη φασιστική απειλή.
– Για τη λεπτομερή επεξεργασία του προγράμματος του άλλου δρόμου και την υλοποίηση του από το ίδιο το κίνημα και τις συμπορευόμενες δυνάμεις.
Αθήνα, 31/10/2013
