Βρείτε τις διαφορές και κερδίστε… μια μετωπική συμπόρευση

Ένας προφήτης μα τι προφήτης

Βρείτε τις διαφορές και κερδίστε… μια μετωπική συμπόρευση

Όπως ανακοινώθηκε, η πανελλαδική συνέλευση του ΣΧΕΔΙΟΥ Β την Κυριακή, 16/2, ενέκρινε με μεγάλη πλειοψηφία το κείμενο της κοινής πολιτικής δήλωσης που διαμορφώθηκε στις 10/2 από οργανώσεις, συλλογικότητες της αριστεράς και ανένταχτους αγωνιστές, σεβόμενη τη συλλογική διαδικασία που το διαμόρφωσε. Εκτιμά ότι ήδη υπάρχει κοινό κτήμα προγραμματικής σύγκλισης, επαρκές για να εκφράσει ενωτικά το κοινωνικό ρεύμα που θέλει την έξοδο από την ευρωζώνη και τη σύγκρουση με την Ε.Ε.

Από την άλλη μεριά το Πανελλαδικό Συντονιστικό Οργανο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με μεγάλη πλειοψηφία ενέκρινε το κείμενο κοινής πολιτικής δήλωσης που διαμορφώθηκε στη βάση της συνάντησης της 14/2 στην οποία συμμετείχαν οι ίδιες δυνάμεις που συμμετείχαν στη συνάντηση της 10/2.

Απ’ ότι φαίνεται η υιοθέτηση αυτων των κειμένων συνοδεύθηκε από σχόλια του τύπου ως εδώ μπορούμε να πάμε, πιο κάτω δεν γίνεται κλπ. κλπ. Ας δούμε όμως ποιες είναι πράγματι οι «κρίσιμες» διαφορές που φαίνεται ότι διακυβεύουν την συγκρότηση της αναγκαίας μετωπικής συμπόρευσης δυνάμεων και αγωνιστών για ένα άλλο δρόμο, ανατρεπτικό, χωρίς χρέος και μνημόνια

Παραθέτουμε στη συνέχεια αυτούσια τα δυο κείμενα σχέδια «κοινών πολιτικών δηλώσεων» και σας καλούμε να βρείτε τις διαφορές μεταξύ τους (Η λύση παρατίθεται ως σχόλιο κάτω από τα σημεία- με υπογράμμιση είναι οι διαφοροποιήσεις)

Κείμενο της 10/2 που αποδέχεται το Σχέδιο Β σύμφωνα με απόφαση της Πανελλαδικής Σύσκεψης της 16/2/2014

Κείμενο της 14/2 που προτείνει ως σχέδιο κοινής πολιτικής δήλωσης η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σύμφωνα με απόφαση του ΠΣΟ της 16/2/2014

Οι δυνάμεις και οι αγωνιστές που συνυπογράφουμε αυτή τη πολιτική δήλωση αποφασίσαμε τη μετωπική πολιτική μας συμπόρευση με στόχο το συντονισμό και τη συνεργασία στους ταξικούς, λαϊκούς αγώνες και τις πολιτικές μάχες, καθώς και την από κοινού εμβάθυνση και παραπέρα επεξεργασία και εξειδίκευση του κοινού μεταβατικού μας προγραμματικού πλαισίου

Οι δυνάμεις και οι αγωνιστές που συνυπογράφουμε αυτή τη πολιτική δήλωση αποφασίσαμε να προχωρήσουμε στο δρόμο της μετωπικής πολιτικής με στόχο το συντονισμό και τη συνεργασία στους ταξικούς, λαϊκούς αγώνες και τις πολιτικές μάχες της ερχόμενης περιόδου. Προσβλέπουμε στη διαμόρφωση ενός κοινού προγράμματος ανατροπής της βάρβαρης επίθεσης που δέχεται ο εργαζόμενος λαός από τις δυνάμεις των δανειστών, του κεφαλαίου και της ΕΕ, στην εμβάθυνση και παραπέρα επεξεργασία του προγράμματος αυτού.

Σχόλιο 1: προστέθηκε: να προχωρήσουμε στο δρόμο. Πρόκειται για κρίσιμη αναμφισβήτητα διαφορά

Σχόλιο 2: Το πρόγραμμα χαρακτηρίζεται ως Πρόγραμμα ανατροπής αντί για απλά μεταβατικό

Η ανάγκη της συμπόρευσης αυτής προέκυψε από την κοινή μας πεποίθηση ότι σήμερα, μέσα στη συνθήκη μιας οξύτατης καπιταλιστικής κρίσης, τόσο διεθνώς όσο και στη χώρα μας, οι δυνάμεις του κεφαλαίου φορτώνουν τα βάρη της κρίσης και τα αδιέξοδα της ευρωζώνης και της ΕΕ στην εργαζόμενη πλειοψηφία, οδηγώντας την στην φτώχεια, την μαζική ανεργία και την μετανάστευση, και καταλύοντας κάθε έννοια λαϊκής κυριαρχίας και δημοκρατίας. Πολιτική έκφρασή τους αποτελούν η δικομματική κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, η ΔΗΜΑΡ και ο υπό διαμόρφωση ευρύτερος «κεντροαριστερός» χώρος που καταστατικό του πλαίσιο έχει την αμετάκλητη παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη/ΕΕ. Έχει επιπλέον σαν ακροδεξιό δήθεν αντι-συστημικό συμπλήρωμα και φόβητρο την ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής.

Η ανάγκη της συμπόρευσης αυτής προέκυψε από την κοινή μας πεποίθηση ότι σήμερα, μέσα στη συνθήκη μιας οξύτατης καπιταλιστικής κρίσης, τόσο διεθνώς όσο και στη χώρα μας, οι δυνάμεις του κεφαλαίου φορτώνουν τα βάρη της κρίσης και τα αδιέξοδα της ευρωζώνης και της ΕΕ στην εργαζόμενη πλειοψηφία, οδηγώντας την στην φτώχεια, την μαζική ανεργία και την μετανάστευση, και καταλύοντας κάθε έννοια λαϊκής κυριαρχίας και δημοκρατίας. Πολιτική έκφραση αυτών των δυνάμεων αποτελούν η δικομματική κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, η ΔΗΜΑΡ, ο υπό διαμόρφωση ευρύτερος «κεντροαριστερός» χώρος που καταστατικό του πλαίσιο έχει την αμετάκλητη παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη/ΕΕ, καθώς και τα εθνικιστικά δεξιά «νέα» μορφώματα που προετοιμάζονται. Έχει επιπλέον σαν ακροδεξιό δήθεν αντι-συστημικό συμπλήρωμα και φόβητρο την ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής.

Σχόλιο: Οι δυο παράγραφοι είναι απολύτως ίδιες. Στο κείμενο όμως της 14/2 μετατοπίστηκε λίγο πιο πάνω

Από την άλλη πλευρά η μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας (οι εργάτες, οι υπάλληλοι, τα αυτοασπαχολούμενα και τα μικροαστικά στρώματα, η μικρή και μεσαία αγροτιά, η νεολαία, οι άνεργοι) έχουν αντισταθεί σε αυτές τις πολιτικές με τους πολύ μεγάλους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες της τελευταίας περιόδου, τις απεργιακές κινητοποιήσεις, τις καταλήψεις, τις διαδηλώσεις και τα συλλαλητήρια, προκαλώντας μεγάλο κλονισμό και ανακατατάξεις στο κυρίαρχο πολιτικό σύστημα, βάζοντάς το σε μια διαρκή κρίση εκπροσώπησης.

Από την άλλη πλευρά βρίσκεται η μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας, οι εργάτες, οι υπάλληλοι, τα αυτοασπαχολούμενα και τα μικροαστικά στρώματα, η μικρή και μεσαία αγροτιά, η νεολαία και οι άνεργοι, που έχουν αντισταθεί σε αυτές τις πολιτικές με τους μεγάλους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες της τελευταίας περιόδου, τις απεργιακές κινητοποιήσεις, τις καταλήψεις, τις διαδηλώσεις και τα συλλαλητήρια, προκαλώντας μεγάλο κλονισμό και ανακατατάξεις στο κυρίαρχο πολιτικό σύστημα, βάζοντάς το σε μια διαρκή κρίση εκπροσώπησης.

Σχόλιο: Μην ψάχνετε. Οι παράγραφοι είναι ίδιοι: η παρένθεση αντικαταστάθηκε από δευτερεύουσα αναφορική πρόταση

Πολιτικός στόχος είναι να συγκροτήσουμε ένα πλατύ κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο που να μπορέσει να οδηγήσει σε μια έξοδο από την κρίση προς όφελος της εργαζόμενης λαϊκής πλειοψηφίας, σε ρήξη με τη λογική του «ευρω-μονόδρομου» που έχουν επιβάλλει οι δυνάμεις του κεφαλαίου και οι κυβερνήσεις τους σε συνεργασία με τους ηγεμονικούς καπιταλισμούς της Ευρωζώνης και της ΕΕ.

Πολιτικός στόχος μας είναι να συγκροτήσουμε ένα πλατύ κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο που να μπορέσει να οδηγήσει στην ανατροπή της επίθεσης της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ, σε μια έξοδο από την κρίση προς όφελος της εργαζόμενης λαϊκής πλειοψηφίας. Κρίκος σε αυτή την πάλη και ειδικά στη χώρα μας, είναι η ρήξη με τη λογική του «ευρω-μονόδρομου» που έχουν επιβάλλει οι δυνάμεις του κεφαλαίου και οι κυβερνήσεις τους σε συνεργασία με τους ηγεμονικούς καπιταλισμούς της Ευρωζώνης και της ΕΕ.

Σχόλιο 1: Προστέθηκε ότι – – όπως και το πρόγραμμα- και το μέτωπο είναι μέτωπο ανατροπής

Σχόλιο 2: Η έννοια του κρίκου υπήρχε παρακάτω στο 13 μπουλετ του προγράμματος του κειμένου της 10/2

Σχόλιο 3: Κατά τα λοιπά μην ψάχνετε: η παράγραφος είναι ίδια, αλλά στο κείμενο της 14/2 κατέβηκε λίγο πιο κάτω

Αυτή η σύγχρονη «Ευρωπαϊκή Μεγάλη Ιδέα» της ελληνικής αστικής τάξης έχει οδηγήσει τους εργαζομένους και το λαό στην εξαθλίωση και τη φτωχοποίηση, καταστρέφει τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας και έχει δεσμεύσει την οικονομία της στους σχεδιασμούς των ευρωπαϊκών πολυεθνικών μονοπωλίων.

Στα πλαίσια αυτά, η σύγχρονη «Ευρωπαϊκή Μεγάλη Ιδέα» έχει οδηγήσει τους εργαζομένους και το λαό στην εξαθλίωση και τη φτωχοποίηση, καταστρέφει τις παραγωγικές δυνατότητες και έχει δεσμεύσει το μέλλον των επόμενων γενιών στους σχεδιασμούς των τραπεζιτών και των πολυεθνικών μονοπωλίων.

Σχόλιο: Αντί για «έχει δεσμεύσει την οικονομία»

Σε μπούλετ

Η ΕΕ είναι ένα σύστημα ιμπεριαλιστικής ενοποίησης που δεν αλλάζει ούτε μεταρρυθμίζεται. Ειδικά σήμερα, που η ΕΕ και το ευρώ μεταλλάσονται σε ακόμη πιο βάρβαρη «φυλακή των λαών», η απειθαρχία στις συνθήκες τους, η πάλη εναντίον της ΕΕ και του ευρώ αναδεικνύεται σε καθοριστικό κρίκο των αγώνων.

Σχόλιο: Υπήρχε στο 13 μπουλετ του προγράμματος όπως εμφανίζεται στο σχέδιο της 10/2

Η στάση απέναντι σ’ αυτόν τον υποτιθέμενο «ευρω-μονόδρομο» ξεχωρίζει τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις ανάμεσα σ’ αυτές που υποκλίνονται στα συμφέροντα του ελληνικού και ευρωπαϊκού κατεστημένου και αυτά που υποστηρίζουν τα λαϊκά και εργατικά συμφέροντα. Αυτό τον δεύτερο δρόμο σκοπεύει να αναδείξει και να ισχυροποιήσει η συμπόρευση

Η στάση απέναντι σ’ αυτόν τον υποτιθέμενο «ευρω-μονόδρομο» της ελληνικής αστικής τάξης αποτελεί καθοριστικό κριτήριο σήμερα που διαχωρίζει τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις ανάμεσα σ’ αυτές που υποκλίνονται στα συμφέροντα του ελληνικού και ευρωπαϊκού κατεστημένου και αυτά που υποστηρίζουν τα λαϊκά και εργατικά συμφέροντα. Αυτό τον δεύτερο δρόμο της ανατροπής σκοπεύει να αναδείξει και να ισχυροποιήσει η συμπόρευση.

Σχόλιο: Οι παράγραφοι είναι ίδιες

Επιδίωξή μας είναι να ενισχύσουμε τους ενωτικούς αγώνες των εργαζομένων πρώτα απ’ όλα για την επιβίωση και τη βελτίωση της ζωής τους, για να πάρουν στα χέρια τους τις τύχες τους. Σήμερα όμως, ακόμη και για να κατακτήσει ο λαός στοιχειώδη δικαιώματα και να βγει από το πολιτικό περιθώριο απαιτούνται βαθιές τομές στην οικονομία, την πολιτική, την οργάνωση της κοινωνίας, ρήξεις με τα διεθνή κέντρα του ιμπεριαλισμού, που με διάφορες μορφές σημαίνουν αγώνες ενάντια στο υπεύθυνο για την κρίση καπιταλιστικό σύστημα και τους πολιτικούς συνασπισμούς που το υπηρετούν. Η ιστορική εμπειρία έχει δείξει ότι όσο η εξουσία και ο πλούτος βρίσκεται στα χέρια μιας εκμεταλλευτικής μειοψηφίας, η ζωή, η ευημερία και η ελευθερία του εργαζόμενου λαού με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα λεηλατούνται. Γι’ αυτό το πρόγραμμά μας συνδέεται με τη σοσιαλιστική προοπτική.

Επιδίωξή μας είναι να ενισχύσουμε τους ενωτικούς αγώνες των εργαζομένων πρώτα απ’ όλα για την επιβίωση και τη βελτίωση της ζωής τους, για να πάρουν στα χέρια τους τις τύχες τους. Σήμερα όμως, ακόμη και για να κατακτήσει ο λαός στοιχειώδη δικαιώματα και να βγει από το πολιτικό περιθώριο απαιτούνται βαθιές τομές στην οικονομία, την πολιτική, την οργάνωση της κοινωνίας, ενάντια στα συμφέροντα του κεφαλαίου, των δανειστών, της ευρωζώνης και της ΕΕ. Απαιτούνται ρήξεις με τα διεθνή κέντρα του ιμπεριαλισμού, που με διάφορες μορφές σημαίνουν αγώνες ενάντια στο υπεύθυνο για την κρίση καπιταλιστικό σύστημα και τους πολιτικούς συνασπισμούς που το υπηρετούν. Η ιστορική εμπειρία έχει δείξει ότι όσο η εξουσία και ο πλούτος βρίσκεται στα χέρια μιας εκμεταλλευτικής μειοψηφίας, η ζωή, η ευημερία και η ελευθερία του εργαζόμενου λαού με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα λεηλατούνται. Γι’ αυτό το πρόγραμμά μας συνδέεται με τη σοσιαλιστική προοπτική.

Σχόλιο: προστέθηκε: ενάντια στα συμφέροντα του κεφαλαίου, των δανειστών, της ευρωζώνης και της ΕΕ.

Οι βασικοί και αλληλένδετοι μεταξύ τους άξονες αυτού του μεταβατικού προγράμματος πάλης είναι οι ακόλουθοι:

Η μονομερής κατάργηση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων καθώς και όλων των νόμων και ρυθμίσεων που επιβλήθηκαν με βάση αυτά.
Η στάση πληρωμών στους δανειστές, η μη αναγνώριση και διαγραφή του χρέους.

Η μονομερής κατάργηση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων καθώς και όλων των νόμων και ρυθμίσεων που επιβλήθηκαν με βάση αυτά.
Η στάση πληρωμών στους δανειστές, η μη αναγνώριση και διαγραφή του χρέους.

Η έξοδος από το ευρώ, ως ελάχιστη προϋπόθεση ενός εθνικού ελέγχου της δημοσιονομικής και οικονομικής πολιτικής.
Η απειθαρχία στις συνθήκες, τις οδηγίες και την επιτήρηση της ΕΕ.
Οι εθνικοποιήσεις όλων των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας χωρίς αποζημίωση, και η λειτουργία τους με εργατικό-λαϊκό έλεγχο.

Η έξοδος από το ευρώ, ως αναγκαίο, αφετηριακό βήμα για μια νομισματική, δημοσιονομική και οικονομική πολιτική που θα υπηρετεί τις εργατικές και λαϊκές ανάγκες. 1
Η απειθαρχία στις συνθήκες, η ρήξη και έξοδος από την ΕΕ για την κατάργηση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, για την υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων. Στόχος μας είναι η ισότιμα και αμοιβαία επωφελής συνεργασία των λαών σε διεθνιστική βάση. 2
Οι εθνικοποιήσεις όλων των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας χωρίς αποζημίωση, και η λειτουργία τους με εργατικό-λαϊκό έλεγχο, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις των δημόσιων αγαθών (παιδεία, υγεία, ενέργεια, νερό κ.τ.λ.). 3

Σχόλιο 1: Έχει βελτιωθεί ο χαρακτηρισμός της εξόδου από το ευρώ-δεν παύουν βέβαια να ισχύουν και τα δυο

Σχόλιο 2: Πρόκειται για τη «σημαντικότερη» αλλαγή σε όλο το κείμενο. Το σημείο για την ΕΕ αντί για επιστέγασμα στην 13^η θέση που βρισκόταν στο σχέδιο της 10/2 εισάγεται στην 4^η -κοντά στην έξοδο από το ευρώ, αλλά όχι στο ίδιο σημείο. Επίσης αναστρέφεται η «επιχειρηματολογία»: Αντί για «η πάλη για την υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων, την κατάργηση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων μας φέρνει αναγκαστικά σε ρήξη με την ΕΕ» και συνεπώς η πάλη για την ρήξη και έξοδο από την ΕΕ αναδεικνύεται σε καθοριστικό κρίκο των αγώνων, αναφέρεται αντίστροφά ότι απαιτείται η ρήξη και έξοδος από την ΕΕ για την κατάργηση των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και για την υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων

Σχόλιο 3: Προστέθηκαν οι ιδιωτικοποιήσεις των δημοσίων αγαθών

Ο δημόσιος κοινωνικός σχεδιασμός της οικονομίας με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες, με την αξιοποίηση των μεγάλων παραγωγικών δυνατοτήτων και της δημιουργικότητας του κόσμου της εργασίας.
Η ριζική αναδιανομή εισοδήματος και πλούτου, υπέρ της εργασίας και σε βάρος του κεφαλαίου με προτεραιότητα την αντιμετώπιση της ανεργίας, ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, ριζική μείωση του χρόνου εργασίας, προστασία των συλλογικών συμβάσεων και σταθερές σχέσεις εργασίας, αποκατάσταση και διεύρυνση των εργατικών δικαιωμάτων.

Η υπεράσπιση και αξιοποίηση των μεγάλων παραγωγικών δυνατοτήτων και της δημιουργικότητας του κόσμου της εργασίας για έναν κοινωνικό ανασχεδιασμό της οικονομίας με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες, ενάντια στη λογική του κέρδους και τους κανόνες της ΕΕ.
Η ριζική αναδιανομή εισοδήματος και πλούτου, υπέρ της εργασίας και σε βάρος του κεφαλαίου με προτεραιότητα την αντιμετώπιση της ανεργίας, ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, ριζική μείωση του χρόνου εργασίας, προστασία των συλλογικών συμβάσεων και σταθερές σχέσεις εργασίας, αποκατάσταση και διεύρυνση των εργατικών δικαιωμάτων.

Σχόλιο: Αντιστράφηκε η επιχειρηματολογία, μπήκε, ανασχεδιασμός αντί για σχεδιασμός και προστέθηκε το του ενάντια στη λογική του κέρδους και των κανόνων της ΕΕ

Η υπεράσπιση και ουσιαστικοποίηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών του λαού, η απαλλαγή από κάθε είδους επιτροπεία, η προώθηση θεσμών λαϊκής αυτοδιεύθυνσης σε ολόκληρη την κοινωνία.
Η λαϊκή πάλη και η επιβολή μέτρων για τη συντριβή των φασιστικών συμμοριών και του ρατσισμού, ο οποίος αποτελεί βασικό όπλο για τη διαίρεση και εκμετάλλευση ντόπιων και ξένων εργαζομένων.

Η υπεράσπιση, διεύρυνση και ουσιαστικοποίηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών του λαού, η απαλλαγή από κάθε είδους επιτροπεία, η προώθηση θεσμών λαϊκής αυτοδιεύθυνσης σε ολόκληρη την κοινωνία, ενάντια στην κυβερνητική – κρατική τρομοκρατία και εργοδοτική δεσποτεία.
Η λαϊκή πάλη και η επιβολή μέτρων για τη συντριβή των φασιστικών συμμοριών και του ρατσισμού, ο οποίος αποτελεί βασικό όπλο για τη διαίρεση και εκμετάλλευση ντόπιων και ξένων εργαζομένων.

Σχόλιο: 2 αυτονόητες προσθήκες

H παροχή ασύλου στους πρόσφυγες και η καθιέρωση νομιμοποίησης όλων των μεταναστών. Κανένας άνθρωπος «λαθραίος», και κανένας μετανάστης χωρίς χαρτιά. Ίσα κοινωνικά δικαιώματα σε έλληνες και ξένους εργαζομένους. Πλήρη πολιτικά δικαιώματα στους μόνιμα εγκαταστημένους μετανάστες. Μη αποδοχή των συνθηκών του Δουβλίνου, του Σένγκεν, του Συμφώνου μετανάστευσης, της Frontex. Κλείσιμο των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Όχι στην πολιτική των επαναπροωθήσεων. Όχι στην Ευρώπη-φρούριο.
Η υπεράσπιση της ειρήνης, η μη συμμετοχή με οποιονδήποτε τρόπο της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, το κλείσιμο των ξένων βάσεων, η έξοδος από το ΝΑΤΟ, η παραμονή στο οποίο μόνον συμφορές έχει επιφέρει στη χώρα μας, η προώθηση της διεθνιστικής συνεργασίας των λαών στην περιοχή μας και σε όλο τον κόσμο.
Η πάλη για την υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων, για την κατάργηση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων μας φέρνει αναγκαστικά σε ρήξη με την ΕΕ. Ένα σύστημα ιμπεριαλιστικής ενοποίησης που δεν αλλάζει ούτε μεταρρυθμίζεται. Σήμερα η απειθαρχία στις συνθήκες της ΕΕ, ο αγώνας για τη ρήξη και την έξοδο από την ΕΕ αναδεικνύεται σε καθοριστικό κρίκο των αγώνων. Στόχος μας είναι η ισότιμα και αμοιβαία επωφελής συνεργασία των λαών σε διεθνιστική βάση.

Σχόλιο: Όπως προαναφέρθηκε τμήματα της παραγράφου αυτής με αυτούσια τη φρασεολογία ενσωματώθηκε σε διάφορα σημεία του κειμένου και ο σχετικός άξονας του προγράμματος ανέβηκε στην 4^η θέση του σχεδίου κοινής δήλωσης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

H παροχή ασύλου στους πρόσφυγες και η καθιέρωση νομιμοποίησης όλων των μεταναστών. Κανένας άνθρωπος «λαθραίος», και κανένας μετανάστης χωρίς χαρτιά. Ίσα κοινωνικά δικαιώματα σε έλληνες και ξένους εργαζομένους. Πλήρη πολιτικά δικαιώματα στους μόνιμα εγκαταστημένους μετανάστες. Μη αποδοχή των συνθηκών του Δουβλίνου, του Σένγκεν, του Συμφώνου μετανάστευσης, της Frontex. Κλείσιμο των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Όχι στην πολιτική των επαναπροωθήσεων. Όχι στην Ευρώπη-φρούριο.
Η υπεράσπιση της ειρήνης, η μη συμμετοχή με οποιονδήποτε τρόπο της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, το κλείσιμο των ξένων βάσεων, η έξοδος από το ΝΑΤΟ, η παραμονή στο οποίο μόνον συμφορές έχει επιφέρει στη χώρα μας, η προώθηση της διεθνιστικής συνεργασίας των λαών στην περιοχή μας και σε όλο τον κόσμο.

Το πρόγραμμα αυτό απευθύνεται στους εργαζόμενους και το λαό, στο εργατικό λαϊκό κίνημα που είναι ο πρωταγωνιστής των αλλαγών και των ανατροπών. Μπορεί να πραγματοποιηθεί με τη δύναμη του πανεργατικού-παλλαϊκού ξεσηκωμού, από ένα ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό λαϊκό κίνημα, με την κοινή δράση των μαχόμενων δυνάμεων της Αριστεράς, που θα υπερβεί της συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.