Με βαθύτατη θλίψη λάβαμε την είδηση της απώλειας του συντρόφου Τάσου Κατιντσάρου στα 63 του χρόνια.
Ο Τάσος Κατιντσάρος ήταν ένας κομμουνιστής με μακρόχρονη συνεισφορά στους αγώνες του ελληνικού ταξικού και κομμουνιστικού κινήματος. Από τους λίγους συντρόφους και αγωνιστές, που σε όλη τους τη ζωή δεν εγκατέλειψαν τον σταθερό προσανατολισμό τους στην υπεράσπιση της εργατικής τάξης και του λαού, ούτε στις πιο δύσκολες εποχές για την επαναστατική αριστερά.
Ήδη από τα μαθητικά του χρόνια στρατεύτηκε στην πρώτη γραμμή του αντιδικτατορικού αγώνα μέσα από τις γραμμές της Κομμουνιστικής Οργάνωσης «Μαχητής». Συμμετέχοντας στη συντονιστική επιτροπή εργαζομένων και μαθητών στην κατάληψη του Πολυτεχνείου, βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της εξέγερσης του Νοέμβρη 1973. Στη συνέχεια, συμμετείχε στους αγώνες τις ριζοσπαστικής αριστεράς στη Μεταπολίτευση, στις μεγάλες εργατικές μάχες και στους αγώνες της νεολαίας. Για τη δράση του αυτή σύρθηκε κατηγορούμενος ως «ηθικός αυτουργός» της μεγάλης εργατικής εξέγερσης ενάντια στο αντεργατικό τερατούργημα 330/1976. Η στάση του στη δίκη αυτή, όσο και σ’ όλες τις μάχες που ακολούθησαν, ήταν υποδειγματικά κομμουνιστική.
Οι παλαιότεροι από εμάς τον θυμόμαστε ήδη από την δεκαετία του 80’ μπροστά σε όλες τις μικρές και μεγάλες μάχες για την συγκρότηση της επαναστατικής αριστεράς αλλά και του κινήματος. Τον θυμόμαστε στην πρώτη αλυσίδα με την κόκκινη μάσκα στην «Επιτροπή για το Στρατό». Τον θυμόμαστε να είναι ο πρώτος στις αλυσίδες των συντρόφων που διέσπασαν το αστυνομικό κλοιό και εισέβαλλαν στο Κάραβελ το Δεκέμβρη του 1984 για να ματαιώσουν την φασιστοσύναξη του Ζαν Μαρί Λεπέν. Τον θυμόμαστε πρωτεργάτη στην κατάληψη του Πολυτεχνείου το 1985 για την δολοφονία του Μ. Καλτεζά. Τον θυμόμαστε σε όλες τις κινήσεις και πρωτοβουλίες απέναντι στην κρατική καταστολή και τις σκευωρίες. Τον θυμόμαστε σε πάρα πολλές μικρές και μεγάλες συγκρούσεις.
Μεγάλη ήταν και η συμβολή του στην περίοδο που άνοιξε μετά το 89’ και τις ήττες της αριστεράς και στην σαρωτική συγκυρία του «καπιταλιστικού μονοδρόμου». Μέσα από τη συμμετοχή του στο Νέο Αριστερό Ρεύμα, αλλά και την παρέμβαση του σε μετωπικές κινήσεις και συσπειρώσεις από την πλευρά του στρατευμένου κομμουνιστή, βρέθηκε σε όλες τις επόμενες δεκαετίες στην πρώτη γραμμή των εργατικών και λαϊκών αγώνων απέναντι στην καπιταλιστική αναδιάρθρωση των κοινωνικών σχέσεων στην Ελλάδα, υπερασπιζόμενος ταυτόχρονα την κομμουνιστική ιδεολογία. Αργότερα, και μέχρι και το τέλος της ζωής του παρά τα προβλήματα που αντιμετώπιζε, αγωνίστηκε με την ίδια θέρμη για το σύγχρονο πολιτικό πρόγραμμα και τη μετωπική συγκρότηση της αντικαπιταλιστικής, κομμουνιστικής αριστεράς ως μέλος του Πανελλαδικού Συντονιστικού Οργάνου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μέλος της ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ και της Πολιτικής Κίνησης «Σύγχρονο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ».
Ήταν ένας ανιδιοτελής αγωνιστής με σταθερό προσανατολισμό στη συγκρότηση και τη μαζική απεύθυνση της ριζοσπαστικής αριστεράς και την ανάπτυξη της μετωπικής της πολιτικής. Συμμετείχε καθοριστικά στη συγκρότηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ προκειμένου να αποτελέσει ένα σημαντικό εγχείρημα για την ενωτική και μαζική παρουσία του χώρου της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, επιδιώκοντας πάντοτε την διεύρυνση των πολιτικών και κινηματικών συνεργασιών της με άλλες δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς.
Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στους συντρόφους, τους οικείους και την οικογένειά του. Η απώλεια του Τάσου Κατιντσάρου είναι μεγάλη τόσο για τους ανθρώπους του όσο και για την επαναστατική αριστερά συνολικά. Αφιέρωσε τη ζωή του στους αγώνες της με αδιάκοπη στράτευση. Η αμετακίνητη εμπιστοσύνη του στον επαναστατικό μαρξισμό ως κοσμοθεωρία εμπνέει όσους και όσες βρεθήκαμε μαζί του στους αγώνες αλλά και τους νέους αγωνιστές, για το μέλλον της επαναστατικής αριστεράς.
ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ
